Obudowa wiatraka wykonana z aluminium nosiła ślady utleniania się, więc wypiaskowałem ją, pomalowałem podkładem, wyszpachlowałem ją, wyszlifowałem, znowu wyszpachlowałem, naniosłem podkład, znowu szlifowałem i tak w kółko, aż doprowadziłem ją do stanu zadowalającego. Całość pomalował mi kolega - również garbusiarz.

W swoim silniku typ 4 przewidziałem aparat zapłonowy Mallory z dwoma przerywaczami i mechanicznym przyspieszeniem zapłonu, a nie jak w standardzie podciśnieniowym. Taki zmodyfikowany aparat pomaga „wkręcać się” całej maszynie szybciej na obroty. Zastosowane świece zapłonowe NGK, o podwyższonej temperaturze pracy, nowa cewka zapłonowa i nowe przewody zapłonowe firmy Bosch dbają o wykorzystanie możliwości powyższego aparatu zapłonowego. W następnej kolejności wstawiłem alternator, który był po wymianie łożysk, regulatora napięcia ze szczotkotrzymaczem i przetoczonym i wypolerowanym komutatorem.

No i w końcu przyszedł czas na gaźniczki, które w moim wypadku na pewno nie są ekonomiczne. Są to gaźniki włoskiej firmy Dellorto, model DRLA 40. Posiadają zwężki o średnicy 26mm i gardziele o średnicy 40mm. Każdy cylinder dzięki nim zasilany jest ze swojej gardzieli gaźnika. Stoją one na kolektorach przeznaczonych do silników typ 4, przeze mnie odpowiednio wypolerowanych. Gaźniki zasilane są paliwem z pompy paliwa za pośrednictwem przewodów z rurki nierdzewnej.